Bir zamanlar bir masaldın
Şimdi hangi acıdan baksam
Yokluğuna
Yada hangi yaradan ayıklasam
Seni ellerimle

Anladımki
Şiilerimde
Evvel zaman içinde kalmışsın


Bazen bütün konuşmalarımın
Cümlesinden çıkarmak istiyorum seni
Ama nedense
Direniyorsun umarsızca
Çaresizliklerime sığınarak
Beynimdeki soru işaretlerime takılarak


Ve satırbaşı kelimelerimin
İstemesemde ilk sıfatlarına
Yakışıyorsun hala nedense


Aşk’ta oynadığım
En büyük kumarımmışsın meğer
Seni kaybedeceğimi bile bile
Oynadık işte

Ben maça valesiydim
Sen çekip giden
Ve her şeyimi senle götüren kupa kızım
Olmuştun


Şimdi yokluğuna rağmen
Ardından
Seni seviyorum desem
Kelimelerin ahına yenik düşüyorum
Emanet sevmelerede
Yakışmıyor nedense o iki kelime

Boş ver diyorum kendi kendime
Boşver


Oysa ben seni
Hayatıma eşlik etmek için değil
Dudaklarımda bir ömür boyu
Kendime söyleyeceğim masallarıma
Yakıştırmıştım

Kalbur üstü zamanlarımı çalacağını
Nerden bilebilirdim’ki


Şimdi gittin ya
Günahta benden gitti senle birlikte
Ardından bende geriye kalan
Tüm sevaplarını yakıyorum ellerim
Titreyerek


Seni sevdiğimin günahlarına girerek
Artık ne önemi varki
Bir varmış bir yokmuşsun işte


Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ