Gündüzün koşuşturmalarında
Ve telaşlarında
Hüzün yağmurları birikince
Dilime
Üstelikte birde seni özleyince
Gecenin okyanusuna salarım yorgun kelimelerimi
Geceler kör olasımı
Yoksa hamd olasımı
Benim için bilemediğim



Dünümün fırtınaları kopunca içimde irili ufaklı
Önünde ne sen durabiliyorsun
Nede hatıralar
Nede seni gözlerimde
Boğulmaktan kurtaramadığım hüzün durabiliyor


Yaralarımı gecenin okyanusunda
Tüm şehrin sessizliğine inat
Ve
Sana yıkanarak
İyileştirmek
Belkide bu yüzden hoşuma gidiyor


Sanki geceler
İçimdeki sensizliği
Gecenin en kuytu yerinde dindiriyor


Gecelerin
Karanlığı
Uçsuz bucaksız
Bir deniz gibi
Bu şehirdeki tüm insanların
Uykuları ve rüyaları
Bana emanetti sanki
Sabahlara kadar yükümü boşaltacağım
Yani anlıyacağın
Sahipsiz bir limanım işte


Yalan doğru kelimeler
Arasında
Yorgun bitkin bir günün ardından
Kalemimde
Gecenin okyanusuna
Sabırsızca dökülmeyi bekleyen
Cümleler’le savaşıyorum


Gündüzün kiri değince yüreğime
Üstelikte birde sen birikince
Beni sana seni bana getiren gecelere
Şükredişlerim oluyorsun


Gecelerin okyanusunda
Hayallerine ve gözlerine
Takılarak
Yokluğunuda kafama takarak
Senle yelken açmayı beklemek
Dudaklarımın arasında
Cümlelerin cümletinde meğer ne güzelmiş


Geceler
Buz mavisi yalnızlıklarımın dert ortağı
Sana hasret çığlıklarımın
Sessiz tanığı sanki
Hiç bitmeyen mahkemelerimde


İşte bu yüzden gecenin
Okyanusuna salarım yorgun kelimelerimi
İçine satır satır seni yazarak
Seni
Sabahın bereatlerine misafir ederek

Ayhanca Cümleler
AYHAN AKDENİZ