Deniz güzeldi güzel olmasına da,ya mavi gözlerin.?
İşte onlar denizden de güzel.
Göller,denizler,okyanusları kim istiyorsa onun olsun.
Uçsuz bucaksız bir çölün ortasında olsam da masmavi gözlerin yeter bana.
Baksam gözlerine uzun uzun,dalsam ufuklara,en güzel denizler vermez bu huzuru bana.
Gerek yok denizlere,ben mavi gözlerinin derinliklerinde kaybolurum.
Baktıkça gözlerine,içinde gördükçe kendimi masmavi bir gelecek sarar bedenimi.
Senin kokunu çektikçe içime,deniz kokusu bile kıskanır bu iç dolduran huzuru.
Hem bakma denize,gözlerinin maviliği yok onda.
Gerçek de değildir onun maviliği.
Gökyüzü olmasa öksüz kalacak maviliği.
Hãlbuki senin gözlerin öyle mi.?
Onun maviliği sonsuzluk gibidir,bakan herkesin büyülendiği bir sır küpüdür.
Sen denize baktığında,deniz utanır varlığından.
Kıyıya vuran sular o masmavi gözlerine kaçmak için bahane arar.
Gözlerini kırpmadan öylece saatlerce beklemekti,seni sevmek.
Dünyaya dair her şeyi unutup sadece sana dair şeyleri bilmekti,öğrenmekti seni sevmek.
Acımak yoktu,ara sıra susamak vardı,sana ve aşkına.
Ölmek umurumda mıydı,korkum seni göremeden çıkamamaktı,yarına..
Yaşamama sebep tek şey,her an gözlerinin hayali.
Aldığım her nefeste binlerce kez gelirsin aklıma.
Yaşlanmak isterim, her günüm geçsin yanında.
Eskimesin aşkımız meydan okusun tüm insanlara.
Nerede olursam olayım hep sen çık yollarıma.
Uzakları yakın et masmavi bak dünyama.
Sessiz bir çığlıksın içimde dünyalara haykırdığım.
Derin bir yarasın gönlümde durmadan kanattığım.
Yaşamama sebep nefesimsin her saniye aldığım.
Gel ki,gecelerim sabahınla nefes alsın.
Kışlarım gelişinle bahara dönsün.
Kaskatı ellerim dokunuşunla yumuşasın.
Gel ki,deliliğim alsın başını gitsin.
Gel, mahrum etme bunlardan beni,gel,hiç gitmemek üzere gel..