Yürüdüm vasıfsız bir yol üzerinde
üstümde sepya bir gece
Bir elimde geçmiş, bir elim cebimde tutsak
karıncalardan daha sessiz
kuşlardan daha haşarı
haşlak gözyaşlarımı aldığım gibi fırladım dışarı
kadın yanıma bir kibrit çakarak ...


Gem vurmuşlar bu sokaklara
martılar aralarında denizi bölüşmüş
içine çektikçe bu puslu akşamı ruhum
içimdeki çocuk bana küsmüş


Sana şarkıların nakaratları kalmış, bana en can sıkan yanı
özlemişim kendini öven şarkıları mırıldanmanı,
beş dakika daha kalmanı

gönlümün derdine düşmüşüm
bilmediğim sokaklardan geçmek geliyor içimden cennet niyetine

Benden önce kim geçtiyse
içine bağırmış acısını
neremden küçüleyim bilemem
aksine çoğalıyorum mazeretime yaslanıp

ceset kokusu,
ılgıt ılgıt günah buralar
koca şehir sızmış, ışıklarda kan uykusu
ellerime ne mümkün ıslah
karabasan olmuş, şehri sıkıyor duvarlar


yaşlanmış kediler
sadece seyrediyor rızkının savaşını öylece
hiçbiri birinin elinden almıyor aşını

Öyle bir sürünüyor ki saçağı yerde varlığımın
tutup kaldırmaya yüz tutuyor yalnızlığım
Sen olsaydın yanımda söylenirdin şimdi ıslak saçlarıma
onlar; ellerini kusuyor şu an şu dakika

omuzlarım silkelerken başımı
düştü düşecek hüviyeti dudağımdan

kabuğunu soyabilirsem eğer
yıldızları kemirip
ayı öpebilirim yanağından ...


Ben ki her şeye kulak asmayan
şimdilerde her şey aklıma eksen
ve Sen ;

temiz yüzünün altında ayrılığı emziren köle
takılıp kalmış birazım boğazına
sen o aciz, ahraz

şimdi anınca üşüdüm biraz
ört içimi, bakma öyle


Gülmüyorum artık
hem, kimsede görmüyor zaten çürüyen yanımda cebelleşen kurtçukları
usulca içimi tetikliyorum arsızlığımla
bir tükürüyorum gökyüzüne
aklını alıyorum o pespaye bulutların

Yüzsüzce ağlıyorum
haşlıyor gözyaşı insanı
çıplak bir Aralık gecesinde, Sen bilmezsin
ağlamak güzel şey de
sevmezsin

Odamdaki o boşluğa gömsünler beni
birazdan sızdığım yatak, aç köpek gibi içine çekecek nasılsa
Senden sonra neyi yaşayayım ki zaten
sonra bir örümcek ağı öper saçımdan


İlk defa, eğdim başımı
kendimden utanmak zor, ama imkan dahilinde
Bende çürürüm, nihayetinde


Gölgen günah çıkarırken duvarlarımda
bulursan temiz yanıma daya ellerini


parmak aralarımda kalan sessizlikte yıkayıp ruhumu
Bir avazda öp beni ...








Gülşah Gayret
Tekirdağ