Sana ellerimi bağışlıyorum Azizem.
Recmedilmiş harflerle yazıyorum.
Şiir taş görsün.
Sana ellerimi veriyorum.
Ellerin el görsün Azizem.
Öteki adamlara benzemez.
Tutsa göğü yere çalacak.
El deyip geçme Azizem.
Parmak hesabı bile yapabilirsin.


Sana gözlerimi bağışlıyorum Azizem.
Hala içinde vesikalığın durur.
En kıdemli masada,
Gülümser dudakların.
Öpüşürüm bazen onunla.
Ben resimlerle de öpüşürüm azizem.
Sonra;
Onlar bana ağlar.
Ben onlara…

Kaçak ağlamaklar durağı.
Ucuz bir semtte,
Pahalı bir kent düşler gözlerim.
Kadrajının gözü yükseklerde.
Bohçasını evden almadan kaçan kızlar gibi
Kötü yola düşmüş umutlarım.
Elim sana lazım olursa,
Elimle alnını çizersen
Yani senin elin yorulmasın.
Ufkun rahmini bile görebilirsin Azizem.
Mesela binkaçbin yıl öncesini…

Sana yüreğimi bağışlıyorum Azizem.
Odasında şövalyeler oturur.
Odasında sen,
Parsel parsel coğrafyası bölünmüş.
Yamacında azınlık bir aşk.
Bölüyor beynimin hücrelerini.
Hücrem toprağın.
Toprağın, sana canım feda.
Uğruna kaç savaşta ölebilirim.


Sana damarımı bağışlıyorum Azizem.
Adı Şah.
Sen emret her gün bir ben asayım bedbaht bir sehpada.
Böbreklerimi bağışlayayım celladıma.
Sen şah de Azizem.
Atların yolunu keseyim.
Zapt edeyim kaleleri.
Tahtasını yakayım satrancın.
Bitsin ihanetin oyunu.


Sana dilimi bağışlıyorum azizem.
Cuma vakti.
Minberde vaaz verirsin hayırsız cemaate.
Beni iyi bilmezlerse
İhbar et polise.
Avuçlarımda bütün katillerin parmak izleri.
Gözlerinde tutukla beni.
Yokluğumun içtimasını al.
Yakarsam yorganı gardiyana vurdur insafsızca.
Sesim çıkarsa Azizem
Kes d/ilimi
Sende kurtul.
Bende…