2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
883
Okunma
Acılarımı yüklendim sırtıma
Koyuldum ince ve uzun bir yola
Az gittim, uz gittim Mecnun’a döndüm
Feryadımı bıraktım sağa sola
Çöl dedikleri dağ tepe her yer kum
Benim çölüm Leyla’sız kalan yolum
Bir deli âdem Mecnun dedikleri
Bencileyin çölde bulur bir yudum
Her bir tepenin ardındaki giz sen
Rüzgârla birlikte hep göçüp giden
Mecnun’un seraba düştüğü anda
Kalbe görünür Leyla her tepeden
Aştım çölleri bulamadım çare
Kum misali bu gönlüm pare pare
Akıl dedikleri nefse düğümlü
Ben aklımı yendim de düştüm yâre
Dokundum Leyla’ya açıldı perde
Leyla bin oldu görüldü her yerde
Güneşle konuştum gitmesin diye
Tan vakti, ayrılık dönüştü derde
Yol üstünde bir virane hansın sen
Gelip geçen gariplerden biri ben
Leyla dedik, sustuk, kapına geldik
Aşk umduk, kefen giydik yar elinden
5.0
100% (2)
Cevap Yaz
