Sıkılıyorum
Bilmem bir sebebi vardır elbet
Ne zaman özledim seni desem
Bir boşlukta kalırım sebepsiz
Havada uçuşan balonlar gibi
Her biri, bir tarafa uzaklaşır
Kendimize benzetirim
Özlüyorum

Evet özlüyorum
Sevdiklerimi
Sevgilerini
Belki de bu yüzden sıkıntılarım
Ne zaman özlediğimi anlasam
Başımda bir ağrı başlar
Sonra gözyaşlarım boşalır
Nisan yağmurları gibi
Yanar kıyıları usulca silerim elimin tersiyle gözlerimi

Hani nerede sevdiğim sevdiklerim
Ardı sıra gelir tüm olumsuzluklar
Sahipsiz geceler yıkılır
Üzerime gelir çığ gibi duvarlar
Bir toz yığını içinde gibiyim
Elimde bir sigara üflerim dumanını
Olmayan düşlerimi silerim akıl defterimden
Yaşanmamış mutlulukları
Farzet ki akla gelmemiş olsun
Sebepsiz ayrılıklara katarım

Hep üzülürüm
Sebepizce
Manaton bir hayat
Birini incitsem
İçim yanar kavrulurum adeta
Bir çöpün içinde bulurum umut kayığını
Kendimi affetmem kolay kolay
Avunacak bir sen vardın
Oysa şu an yoksun
Acaba sorunu olan ben miyim

Hayat mı
Ben miydim sevimsiz
Kim tamam ki
Herkes de eksik
Yorumsuz hayat
Hep yarım
Artık sıkılmayın
Esen kalın

Behçet Bük