Oğul
Doğmadın diye küsmedim sana
Olsun! Kendi nefesimle büyütürüm seni.

Bir el gelip kesecek göbek bağını, canın yanmaz dediler
Düşlerim attı seni dışarı
Dinmedi yine sızısı

Ellere bırakmadım makası
Uyandırdım kendimi hayallerden
Gerçeklerle yıkadım tek tek onları
Çıkar çıkmaz hayalimden
Kordonunu ben kestim
Düşlerimde de ölüsün oğul.

İlk gülüşün hangi güne denk düşer
Takvimlere düştüm notları
Hepsinde katil ellerim izliyor çizikleri
Kime gülmüştün sahi
Arada, burnuma gelir süt kokun
Göğsüm şişer be oğul.

Gözlerindeki ışıltı yansıyor yüreğime
Evet tam orada bir sen var, üstünde çığlıklarım
Gözlerinin mavi rengi yükseliyor güneş doğmayan ülkeme
Ah oğul
Ülkem küllerini silkelerken üzerinden
Ben hala virgül peşindeyim
Zihnim şişiyor oğul
İçinde söylenmemiş ninniler.

Kulaklarıma çalınıyor uzaklardan,
Kırık hayallerin diyarından gelmiş bir ses
Tüm dağları yüreğim taşıyor sanki
Çocuk sesin -ne de çok beklemiştim- keman tınısı gibi
Düşlerimi delip geçiyor
Hücrelerim dağılıyor etrafa
Hepsi sen oluyor bağırıyorlar bir ağızdan ’anne’ diye.

En çok da serçe parmağım özlüyor seni.