Bir kadın aksi düşüyor
ayın
beyaz ellerinden
geceye...

*

Bir kadın aksi
bir de kadın sesi
uzanmış boylu boyunca hatıralara
sabaha nöbet tutuyor.

Nöbetçinin not defteri:

-Dün gece
tüm balıklar
denize düşen ayın gölgesini taşıdılar yarına
ağıtları dilsizdi
ve uyuyanlar
duymadı hiçbir şey
ve ayın
gölgesine düştü
sönmüş/ölmüş yıldızların bütün gözyaşları
ve ölüm sessizliği
dalga dalga yıktı
fikir kıyılarını
ve kıyıları
boylu boyunca kapladı
ince uzun bir kadının yankılanan çığlıkları
ve kadının
karanlıkta/karanlıkla boy atmış korkuları
adım adım izledi korkmuş kadını
ve deniz
öyle parlak öyle maviydi ki
kadının gözlerinde deniz yankılandı
ve gece
çiğ taneleriyle yıkanıp sabaha uyandı
kadının tüm korkuları
güneşin kızıl gözlerinde yok oldu...

Bir kadın sesi:
-ve bekçi
uzun uzun çaldı düdüğünü üç kez
"asayiş berkemâl", "asayiş berkemâl", "asayiş berkemâl"
ve ayak sesleri bir bir kesildi korkularımın
ve güneş nazikçe göz kırptı balıklara
ve balıklar bıraktılar ayın gölgesini sabaha
bekçinin kanlı gözleriydi bildiğin tan vakti
tüm dünya sabaha uyandı
ve bekçi kendi gecesine uyudu.