0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
967
Okunma
Yaşam direncim,
gözlerinin dibine kadar sevdiğim,
varlığın,
aşk’a dair,
bütün ezberleri bozuyor gülüm,
oysa ki ölüm,
ölüme ne demeli?
umutların yok oluşu,
ölüm,
sessizlik
boşlukta ki dayanılmaz bir ifadesizlik..
Şu kısa ömürde
yaşarken konuşan,
düşünen,
koşar adım yürüyen,
soran,
destursuzca sorgulayan ,
yetmedi yanıt veren...
Çoğu zaman üzülen,
arada bir sevinen,
gülümsemesiyle bile anımsatan,
bazen gülen,
bazen de ağlayan insanın tutkulu hali...
Kısacası gülüm,
ölüm de bizden biri,
yol arkadaşımız ölüm,
ölüm bir cevapsızlık,
ve ölüm,
sonsuza dek yok oluşsa eğer,
hoşgeldin ölüm can hanemize !
Atilla Yüceak Ocak 2015
Araştırmacı Yazar -Şair
5.0
100% (1)
