6
Yorum
10
Beğeni
0,0
Puan
1559
Okunma
’ sen susunca ölümün modası geçiyor
sonrası ilahi bir tanım yalnızca ’
ve sonra korktum
şehrin mezarlığına ölü düşler saklanıyordu
içimde ebrehe’den kalma bir ordu
ebabiller arasında kayboluyordum
aşk cennetten kovulmayı göze almaktı madem
başlangıçta ölmek vardı sonsuza dek yaşamak adına
adem’e yurt bulamayan üvey havva duruşuyla
hisler diyarının azade kölesi olunmuyordu
dile kolay bir ağırlık bu
sandukasını içinde taşıyor ecel
tüyümün sayısınca üzünç yaşadığım
örselenmiş hislerin sebil hali
sersefil mumya
bir mendile kaç gözyaşı saklanır daha
tütün ağacının gölgesinde ağlarken ateş
adı özlemek olan yanım
g’ eziyor tüm benliğimi
gölgelerin birikiyor yağmurlar sustuğunda
sen doluyorsun toprağın hıçkırığına
o ki tükendim
bir akşam alacasına göçüpte gittim
koş bir anlık
beni aşkla yıka