Bilmem ki milletin suçu ne ola?
Erk üstüne çıkmış, ezer birader!
Durmak yok devamet diyerek yola;
Her gün üstümüzde gezer birader...

Bir böler ikiye, bir katlar dörde!
Şaşmazsan şaşarım, hele bir gör de...
Nerde eski günler, bu günler nerde?
Milleti hizaya dizer birader...

Öyle laflar var ki, akıla zarar!
Halk boynunu eğmiş, sükûnet arar...
Huzur bozmak kimin işine yarar?
Bu durum halkı çok üzer birader...

Artık sarayımız var dönüm dönüm...
Işıl ışıl her yer, dört ana yönüm!
Ayransız geçerken benim her günüm;
“Erkan” lüks içinde yüzer birader...

Bir tafra, bir eda, hem nasıl kubuz!
Ne zaman konuşsa yükselir nabız!
Hayattan bezdirdi, hali harabız;
Halkın çoğu ondan, bizar birader...

Adalet diyerek çıktılar yola;
Bir dönemden sonra, verdiler mola...
Kalan yıllar gitti tüm karambola!
Biçiyor sanki kör hızar birader...

Deriz ki; "adalet herkese lazım! "
Polisler yerleşti, gitti mülazım...
Öyle sertleşti ki, imkânsız hazım;
Bir görsen, sanırsın dozer birader...

Felsefe yapacak lakin yeri dar!
Malum, Türkçe’mizde az kelime var(!)
Hele sen bir tane filozof çıkar...
Yok mu çevirecek yazar birader?

Ülkenin yarısı durumdan memnun...
Götürüp giderler "ebced"le mim, nun!
Paklar mı kokuyu bilmem kâfurun?
Nasılsa sonumuz, mezar birader!

Antalya-2014/12

TDK:

Bizar: tedirgin, usanmış, bıkkın…
Ebced: sayı değerleri olan Arap alfabesi…
Erkan: bir topluluğun ileri gelenleri, büyükler, üstler...
Kâfurun: definlerde kullanılan kokulu bir bitki…
Kubuz: yalan, palavra, palavracı, çok övünen.
Mülazım: Osmanlı subayı, teğmen…