Dilimde Tüy Bitti

Ne menem bir şeymiş kibirde inat!
Dilimde tüy bitti, anlatamadım...
Öfkeyle arınmaz dedim kâinat,
Gevezeye çıktı beyhude adım!

Peygamber diyor da, Nuh diyemiyor!
Dinine sövene yuh diyemiyor!
Ar damarı kopmuş, tuh diyemiyor!
İşte tüm bu yüzden sessiz feryadım...

Umduğum dağlara hep karlar yağdı!
Tüm dost bildiklerim, düzene ağdı...
Üzüntüm çoktu da, tek canım sağdı!
Beraber gidecek bir dost aradım...

Ahlaki değerler yıprandı, bitti...
Helal bildiklerim, tebahhur etti!
Hacı, hoca, hafız, sıradan gitti;
Sormayın moralman öyle berbadım!

Anlatmak isterim, kimse dinlemez!
Batıla Hak der de, Hakka hak demez!
Yanlışı bilir de, işine gelmez;
Kalbim erir gider hep adım adım...

Ruhları kirleten, kin ile kibir!
Onlarla dolmuşsa defter-i kebir...
N’olacak dünyada olsan ekâbir?
Nasılsa dolacak ömr-ü miadım...

Allah’ım aklıma mukayyet olsun!
Dilerim milletin çilesi dolsun...
Soygundur, vurgundur, artık son bulsun!
Temiz bir memleket, bir tek muradım...

Antalya-2014/12