Hesapsız sevdalanmak!

Kartepe buz kesiyor,
fırtınaları görüyorum,
kar toplamış ağaç dallarına baktığımda,
geçmiş ılık günlerden kalan,
yufka yüreğimle birlikte,
ürkek camlarıma vuran fırtınaları.

Ve gülüm,
o kestane ağaçlarına baktığımda,
duyuyorum,
yoldaşsız bu yaşama dayanamayacağımı,
aşk’sız,
dost’suz sevemeyeceğimi,
ta uzaklarda kalanların söylendiğini...

Ayazdayım gülüm,
fırtına esiyor,
sonra,
tıpkı bir devrimci,
Kartepe’nin,
kar’lar kaplı ormanın içinden geçiyor,
ve her şey,
sanki,
gözlerimi saymazsak hiç "yaş" almamış gibi,
görünen manzara,
aşk’ın,
isyanın,
bir duanın tek dizesi misali,
seni,
o muhteşem,
heybetli sonsuzluğunu yansıtıyor!

Oysa ki,
çok küçük şeyler aslında,
hırsla boğuştuklarımız,
bize kafa tutanlar ise "çok büyük"
ah!
be gülüm,
boyun eğseydik kocaman fırtınaya,
tıpkı öncekiler,
yenik düşenler gibi,
yok saysaydık yavuklunun yanağını,
mavzerin parıldayan ışıltısını,
çoktan kalmıştık adsız,
kimlikli ve de uçsuz bucaksız!..
Atilla Yüceak Ocak 2015
Araştırmacı Yazar -Şair