Senle giden aydınlık
Pencerelerime küstü
Hayattan yorgunluğum
Şimdi yokluğuna sığınmış
Ömrümün kalan bu son yarısında


Yaz yaz bitmiyorsun
Varla yok arasında
Meğer ne çok birikmişsin
İçimde
İki dudak arasında bir hecede

Senle giden baharlar
Tüm mevsimlerime küstü
Hasat sevdalarımın nadasına sığınmış
Gönül bahçemin son meyvasında


Bastığın topraklara kaç dualar ektim
Belki bir gün döner umuduyla
Her yağan yağmurlar
Islatınca tenini
Gözlerimde kalışını düşün
Beni hatırla ve ağla

Aklına her gelişimde
Ve boğazında kuruyup düğümlenince
Belki utanarak anarsın
O zaman ismimi

Keşkelerinin her şahidi olduğunda
Pişmanlığında
Senle giden zamanlarıma
Saatlerim küstü

Yaralarıma merhem olmayan ilacın
Meğer hep sende gizliymiş
Kalan ömrüm senin
Vedalarınamı kadardı yoksa
Dönmeni bu yüzdenmi
Bu kadar bekleyişim bilemedim

Ayhan’ca Cümleler
Ayhan Akdeniz