Şu sıralar ‘’ Ahmet Erhan ‘’ okuyorum. ( Türk şair ve öykü yazarı. 1958 D.Y Ankara - 4 Ağustos 2013 Ö. Y Ankara )
* Şiirlerinden esinlendiğim ve haz aldığım doğrudur.





Üşüyor sonbahar
Tut ellerimi gidelim.
Durduk yere örseleniyor dudaklarım
Sanki yutkunarak
Sanki titreyerek.




A n d olsun
Kalbimde can çekişen martılara
Sabahın ıslak suretinde mahşere düşecek
Ellerim.
Ve boynumda kokunun bronzluğuyla
Seni hissedeceğim.
Gel artık
Yağmurların altında
Ahmakça öpüşelim.




Bilim ki gökten düşmez aşk.
Bugün
Kaldırımsız yürüdüm caddelerde
Merhabası bozulmuş suretlerin
Selamsız karşılandım sokaklarda.
Dur artık
Boynumun sen yanında
Üşümeye meyilli dudaklarım
Gel artık
Sessiz, sedasız
Sevişelim.




Ağaran mevsimin küf kokusunda
Duvarlara yasladım gövdemi.
Kim bilir kaç defa aç baktım aynalara.
Bütün gidişlerine
Ekmek yer gibi besmele çektim.
Gırtlağımda yudumlanmamışken sana.
Gel artık
Yan-a yana
Üşüyelim.




Tut ki ayrılıktır sona getiren bizi
Ve gözlerimizi karanlığa bağlayan
Biliyorum
Yalnızlık darlanır ellerinde
Ve kükürtlü sis sarar göğün gözlerini.
Cam kırığı sevdalardan
Toplanır ölüm
Gel artık
Toplanırken ecel
Ölelim.