kör sağır düvele beni katmayın
aklımda sorunum canım yormayın
yükünü tutunan devran sürenler
günü gelecekten çaldım sanmayın

dal düşün melanet kendi içen/de:
elleri kirliyi insan saymayın
san ki, varı cümlen hakkın indinde
destur et; münkir em: in fukaranım

kör/ün ciğerini kapan ortada
küpleri doludan medet ummayın
her tıksıran da var, senin de payın
böyle bir cinnet yok canım insanım

verdin elin bari kolunu kurtar
parende ustası tersipers tutar
yüreğine insin mağrur sultanın
toprağım; kalbine, hançer vuranlar

görüp söylemeze tanık olanlar
usunu peynire katık kılanlar
talan gözcüleri ruhsuz kıvamlar
garezim efradan oy havar havar

vardım bin gönülde kapı arandım
mücevher kapısı safta olanın
haktan yana civan insan aradım
bir gönül iki oldu senle cananım

vicdan sofrasına ehil oturur
aklı kifayetsiz devri sultanın
hapşırsa; ağzından haram dökülür
pay elenmiş benim yurdum, insanım
28.09.2014 23.55