bir pazar sabahı tanımıştım güzel benligini
hüzünlü mısralar bugulu sesinde yankılanıyor
yüreginin güzelligi ışık saçıyordu etrafına
dipsiz karanlıkların parlayan güneşi olmalısın
gönüllerden beyaz sayfalara dökülen sezgisin sen

coşkulu denizlerin hırçın dalgasında yüzen hayat
kelimenin tam manasıyla durulmuş geriye çekilmişti
martılar artık güverteye baharı müjdeleyerek geliyor
soguk ve ayaz geceler yerini sıcak günlere bırakıyordu
kalplerden yüreklere dagılan en güzel sezgiydin sen

duygular hece hece beste olmuş mızraplarda hayat buluyor
sevdalar öksüz kalmış merhamet dileniyordu yıllardan
yağmurlar bulutlara küsmüş ıslatmıyordu ipek saçlarını
hiç kimseler anlamıyordu tabiatın sana olan aşkını
dogayı kendinden kıskandıran en tatlı sezgisin sen

uzak diyarlara el verip uzanan karlı dağların ardında
adı gurbet yaşanması acı soguk yüzlü dünyadan 1 meleksin
masallara konu gelecek için insanlıga örnek olmuş karakterin
huzurlu güzel günlerin sırrı masum gönüllerin temiz sayfası
yaşama dair harikalar yaratacak gökyüzüne dogacak sezgisin sen

yanlızlıgın rıhtımına asılmış doruga çıkan umutsuzluklar
sözün bittiği yerde sevgiliye duyulan sözcükler başlar
sabah ezanlarının doğacak güne müjdesidir aslında onlar
bu yer yüzünde tükensede sevdalar seninle yaşamalı anılar
en derin sevgi nehrine kurulmuş sezgilerden dolan yüregin

E R K A N