Kimi zaman,
rüzgara takılıp yürekten sevdiğinin,
aşk dediğinizin peşinden,
sürüklenmenin ağır faturası,
dışarıda bıraktıklarımızı kaybettirebilir...
Açıkçası,
yalnız kalabiliriz,
ama öyle bir yalnızlık ki,
sevdanın sıcaklığının yarattığı,
huzurlu yoğunlukta hissederiz kendimizi.
Ah!
be gözüm,
hayat hep böyle gitmiyor,
hani,
ola ki sevdam dediğiniz sonsuzluğa giderse?
Olur ya,
sen gibi bakmaz olmuştur yaşama,
ağır gelmiştir,
sıkılmıştır,
"Oyuncak değiştirmek" istemiştir,
alır başını ardına bakmadan,
acımadan çeker giderse?..
Depremler-yıkımlar olsa,
seller sular gitse,
insanlık yıkılmış,
dünya gitse umurunda olmaz,
ama gülüm,
o gitse dünya üzerine yıkılır,
yapayalnız kaldığını sanırsın...
Ekmeğin,
bir yudum suyun kesilmiştir,
yaşamla ilgili,
hiç işin gücün kalmamıştır,
çok bilmiş şairler,
hep seni yazar olmuştur...
Oysa ki sen,
mırıldandığın her şarkıda,
şair kesilmişsin yalnız kalmak adına,
turnaların kanadına sarılıp,
uzanmak istersin yıldızlara!..
Atilla Yüceak Aralık 2014
Araştırmacı Yazar -Şair