Uzattım ellerimi, bir güle dokunabilmek için
Acıdı tenim, yandı yüreğim, kanattı elimi dikenleri

Bülbülüm; aşkımı anlatamadım bir türlü güle
Bitmedi nazı usandım, vurdu yerden yere her an beni

Sarılmaz bir yara oldu bu kanayan yüreğim günden güne
Anladım bitmez, bitmeyecek bu azap, ölene dek kalacak benimle

Acıyı yaşamaktır büyüklük bilirim
İçmeden sarhoş olmak gibidir aşk...
Yıkılmaksa zayıflıktır her kul gibi;
Oysa farkım olmalı elden, sürmeli bu aşk...

Neden dünya?
Ne değer biçti bu hayat bana, söyle dost?
Bilmezsin, bilemezsin, anlattırmadın ki !
Dinlemedin ki hiç beni
Sussan hâlbuki söyleyeceğim
Hem de bir nefeste atacağım sesimi

Üzerine bastığın o kanlı toprak alacak seni
Gururlanıp durma öyle deli deli

Gel dostum biz bu yükü taşırız, evvel Allah kalkarız altından
Korku ile ümit ile ne sabırlar ektik bu güne kadar
Haydi dost âşıklar yoluna, işte gidiyor kervan
Bu son ümit belki de gidelim artık vakit çok dar.