Ey sevgili, satırlara başlamadan önce
Sana sağlık ve mutlu bir ömür diliyorum
Seni ne kadar çok sevdiğimi hatırlamanı
Kalbimde aşkını taşıdığımı bil istiyorum

Mektubumu yazarken yine gözyaşımı tutamıyorum
Bilmem ıslanan bu kaçıncı kağıt hatırlamıyorum
Durdu zaman, takvim yapraklarını koparmıyorum
Saçıma düşen akı, uykusuz geceleri saymıyorum!

Asıl sen nasılsın gül yüzlü sevgili
Hayli vakit oldu dönmedin geri
Unuttum yüzünü, neydi rengi gözlerinin
Bir serap sanki çölde vaha’dır hayalin

Yürüdüğümüz yollarda canlanır her köşe
Baktığım yerde sen, kalbimde huzur neşe
Değişmem gülüşünü asla doğan güneşe
Senden sonra zifiri karanlık günlerim

Kar yağıyor kış geldi soğuk buralar
Sensiz bomboş çok ıssız odalar
Kuşlar evsiz kaldı döküldü yapraklar
Ben de onlar gibi öksüzüm şimdi

İşte böyle sevgili her gün aynı geçer burada
Gün doğar gün batar gölgesi yansır duvarda
Uyumak istesem seni görmek için rüyamda
Çöker bir hasret uyutmaz daralır nefesim

Üzerinde pulu mühürlü geri dönen mektuplar
Sahipsiz sözlerim yarım kalan umutlar
Esen yelden, uçan kuştan haber sorar...
Olsun varsın, sen iyi ol, alışır kalbim...