Bir tepenin üzerinde esiyorum
Sevdaya mahkum olmuş gazeller ile
Rüzgar bir türkü fısıldıyor kulağıma
Sis alçalıyor içine alıyor beni
Karşıda bir siluet belli belirsiz
Küllerimi yamaçlara savuran

Onlara bile sahip çıkamadın
Aşkıma çıkamadığın gibi
Geceleri gözlerin uykuya hasret
Yorganın alev
Yastığın dikenler ile bezeli
Aklında sana son bakışım

Geleceğimi senli geçmişe mahkum ederken ben
Sen gelecekte bensiz bir tahta oturmuşsun
Bilmeden
Bensizliğin sahte mutluluk olduğunu
Bekleme kimseden sevgi
İnan kimse seni benim sevdiğim gibi sevemez


Gidişini planlarken sen sinsice
Ben hayaller kurmuşum seninle
Bilmeden satılık ruhunu
Satılık bir bedene adadığını
Pişmanlıklar denizinde kulaçlar atıyorsun
Her çabanın boşa olduğunu anlamadan

Bir karalama tahtasıydı yüreğim senin için
Aklına estikçe yazıp çizip sildiğin
Oysa benim için beyaz bir sayfaydı
Adını üç harf tek hece ile süslediğim
Senin hoyratça yırtıp parçaladığın


Bir şehir simasına aşina olduğum
Hangi anıya ait olduğunu unuttuğum
Sen var mıydın içinde bilmediğim
Sana çeyrek kala mı
Yoksa
Seni çeyrek geçe bir zamandan mı


Şimdi daha iyi anlıyorum her şeyi
Sevginin bitimsiz olmadığını
Ben seni severken
Senin başka yüreklerde gezgin olduğunu
Ve insanlara Allah’ın en güzel armağanının
Unutmak olduğunu şimdi daha iyi anlıyorum
Seni unutalı solumdaki sızı
İçimdeki yangın
Dilimde sana dualarım
Bir bir yok oldu
Anladım ki ben sensiz çok daha mutluyum ….