bir merhabay’la başladık aşk’a
bir hoşçakal bile demeden gittin!..


bu aşk’tan hoşça’mı kalmadın yoksa
yoksa hazırlıksız vedalara
gidişinin hüznünümü ektin yollarıma
şimdi sen yoksun’ya
yani yani seninle
iki yabancımıyız şimdi
daha tenimiz’de dokunuşlarımız dururken
oysa.


Şimdi hangi dudaklara yakışıyor adın
Sana her seslendiğim’de
bebeğim
diyebiliyorlarmı ben gibi



bir merhabay’la başladık aşk’a
bir hoşçakal bile demeden gittin!...

usulca gidişlerini
farketmesem bile
hatıralarına değiyorum
bu şehrin her yerinde

yürüdüğün caddelerin sokakların
ardından
şimdi hep gölgeni mi takip edeceğim yani

yada bir çay bahçesinde
içtiğim çayın deminde
benim olmayan gözlerini’mi özleyeceğim



bir merhabay’la başladık aşk’a
bir hoşçakal bile demeden gittin!..

şimdi seni yazdığım şiirlerime
yokluğunu nasıl anlatacağım bilmiyorum
senle herşeyi yaşadığım’mı diyeceğim
yoksa unutmaya çalıştığım’mı


oysa hiç bir cümlelerim hazır değildi
gidişlerine
daha adın bile kurumadı
seni hergün satırlara yazdığım kalemim’de


sana yazdığım şiirlerde mi yetmedi
yani bittimi


kime açtın yüreğini
bir yüreğe kaç gönül sığdırdın bilmem’ki
giderken seni bende unuttun oysa
keşke giderken götürseydin
bendeki seni


öyle çok şeyin kaldıkı bende
hangisinden başlayacağım
Azaltmaya seni


adın gülüşün sarılışın
öfken sinirin yada
kandığım o gözlerin
birini bıraksam unutmalara
öbürüne kıyamıyorum ki

ben benden vazgeçtim’de
söyle sen nasıl kıydın böyle kendine
vedasız gidişlerine
Söyle bu ayrılığa ikimizi nasıl sığdırdın


bir merhabay’la başladık aşk’a
bir hoşçakal bile demeden gittin!..


ayhan’ca cümleler
AYHAN AKDENİZ