ARALIK..




Her uçurtma bir hayal
Kan dökülmüş gecenin kadehinde
Çocukların derin gözlerinde ölüm korkusu
Toprakta iki oyun mavi gök okyanus….



Mayın tarlası bir coğrafya
Uçurtmalar çaresiz
Rüzgarlar materyalist
Militandanlar, askerler,bir bir düşen piyonlar…



Her ana on sekizinde gömülür kömür gözlerinde
Para verenler ölmez
Dava diye koşanlar ölür
Kutsal dualar tanrılara yükselir…



Kara trenler susar
Raylarda yankılar ve dumanlar
Biri koltuğa oturur
Diğeri kürsüden seslenir
“EY İNSAN” demez…


Ölür tüm çiçekler bir gün
Ahlar kalır kara toprakta
Günahı boynuna bu zamanın
Kefareti şu Tanrı’nın…

Ya ey güzel tanrılar
Beni de alıp götürün
Güzel cehenneme
Ya diri diri yakın bu sularda




Kuyumda Şems
İçimde ay
Sularda gölgeler
Hadi gel de öldür beni
Döneyim ….döneyim….. döneyim… ellerim apaçık
Ey tüm tanrılar açın IŞIKları ya da
Ben öleyim bu aşkta
Şu aralık üşümesinde daralırken….