SARDUNYALAR


Gömülür her şey
Götürürken rüzgar
Kokular da kalmaz
Ne şarkılar ne sokaklar
Kaybolur karanlıkta gölgeler de
Odalarda tek nokta suskunluk…

Lambalar altında okunan şiir
Kökü gövdesinden ayrılmış ağaçlar
Dışarıda teselli o güzel kaldırımlar
Ayaklara takılmasa bu sarılar
Üşümez şu kuşlar…



Şehirlere aşk şarkıları yağıyor
Gök deliniyor
Puslu yükseliyor binalar
Arasında daralan yerde insanlar…



II



Sonrasında sen gelirdin ansızın
Kararırdı bu kent
Her keman sesi ayak sesin
Ve ben bir dilenciyim kırmızı şarabıma
Çok sarhoş bu gece de (PEH..)



Kesiğim gene
Gitmiş solmuş IŞIKlar
Ben yine O sevdiğim yıldızlarla konuşmuşum
Bu da mı çok mu
Az bezmişim üşümüşüm
Kapılarda gidişler
Ziller kör
Dışarıda dolu bir kar yokluğun…



Şimdi sen gelsen
Gel sen kış olsa
Bir sobanın kıyısında ısınsa
Dudağın bana baksa
Ve ben ansızın seni öpsem
Ve sen gene gitsen
Sonrasında bir bardakla sulasam
Ah sardunya sevdalarım….