Gök yüzünü elime alıyorum,
Üflüyorum fırtınaya,
Ayağımın altındaki toprağı fırtına yapıyorum,
Onlar etrafımda dönerken,
Ben uçuşan saçlarımla başım gök yüzünde,
Buradayım diyorum,

Sonra içime dönüyor her yolum,
Küçük bir çocuk gibi ağlıyorum,

Ağlarken kahkalarım yankıyla gök gürültüsüne karışıyor ve ayağa kalkıyorum yürüyorum,

Sonunda güneş çıkıyor karşıma bir müddet ona bakıyorum ve…

Parmak uçlarımdan akan nefreti durduramıyorum gözlerim renkten rende giriyor korkmuyorum,

Ayaklarım yalın yürüyorum,
Tozları nefes nefes çekiyorum içime,
Çimenler teker teker sarı renge bürünüyor,
Ve ben…

Bağırıyorum…

Her şey ellerimde ama sen yoksun…

Dağıtıyorum hüzünlerimi sana meydan okuyorum,

Çık karşıma evet doğru senden korkmuyorum,

Betonlar bile karşımda diz çöker gibi yıkılıyor tuğla tuğla,
Ve onları kum gibi çiğniyorum,

İlk defa baş rolde ben ne yapsam ölmüyorum,

Uçurumlar geliyor önüme merdiven çıkar gibi aşıyorum,
Elimdeki kurumuş göz yaşlarını salıyorum,
Unuttuğum bir şey yok seni artık hatırlamıyorum…