Beni bir cümleyle ölümle özleştir desem,
Hangi bin bir çeşit toprağın,
Balçık çukurunda boğarsın?

Siyahın kızıla çaldığı gece de, kaçıncı duamdasın,
Işıkların sönüp perdelerin kapandığı akşamlarımda,
Hangi rüyada yüzsüz simasın,

Usulca yürü,
Sessizce git ömrümden,
Ayrılıklarım boğazına batmasın,
Gülü soldur da öyle git
Kırmızılığına yine gözüm boyanmasın,

Sustur torba gibi büzülmeyen ağızları,
Dedikodumuz sokak camlarında sallanmasın,

Işıksız git,
Kimse gölgene basmasın,
Topla ayak izlerini yollarımdan,
Yürürken rotam şaşmasın,

Fısılda rüzgârıma,
Bahçemdeki çiçeklerin kokunu odama sokmasın,

Öyle git benden,
Sevdamdan zerre yaş akmasın,

Gözümde uyku sersem,
Aklı kaçık hallerime nazar uğramasın,
Delidir her yanım,
Gömleğimi bulan bağlasın!

Adım adım git,
Kimse yokluğunda kapımı çalmasın,

Kalksın rıhtımdan seni alıp götüren tüm vapurlar,
Mendillerin sesi çıkmasın,
Balıklara savuştur sevdamızı,
Her biri bir parça kapsın,
Gönlünü kâğıda akıt, koy şişenin dibine,
Seni bulan bir daha bırakmasın,

Kapat gözlerini öyle git,
Karanlıkta gidişler asla görünmezler,
Yokluğunu kalbim duymasın.


AHMET ORMANCI Hocama çok teşekkür ederim.