Sen benim gelmeye üşenen sabahımsın
Sıyrılsan ayın arkasından
yıldız damlar dudaklarından


Öpsen güneşi ışıl ışıl gözlerin
Sussan
buluta doyar gökyüzü en hüzzam yerinde


Tek tesellimsin yalnız kalışlarımda
Üzerimi gözyaşım örterken
yalpalayarak alelacele toparlandığım

Sarılınca gecenin süt kokusuna
Annem kadar sıcak ismin aklıma düştüğünde

Haykırsam,

Hissedeceksin oralarda bir yerlerde bilirim

Sussam, kilit vurup kendime
Anlarsın beni kurmadığım her bir cümleden

Susayıp uyandığım ansın
Kan ter içinde geceyi araladığım
Buruş buruş avuçlarıma doyan su
Biraz bebek kokusu, biraz sıcak somun


Sen benim

Titrediğim vakitsin ölümü hatırlayınca
Üstüme korkarak giydiğim beyaz
Biraz ürkek bir çocuk uykusu
susayarak uyanan kabuslarından
Merhametimsin tutunan kursağıma

Sen benim masalımsın hiç dinlemediğim
Bitmesin diye gözlerimi güç bela yumduğum uyku

Sen benim ezberimsin zorlandığım
Acıdıkça ağzıma götürdüğüm yaralı parmağım

İçime çeke çeke kokladığım toprağım


Sen

Sabahımsın perdemi aralayınca
Yaşama şansım savaşırcasına
Yenik düştüğüm cehaletimsin

Vicdanım, hesabım, sorgularım, niyetim
Sevme meziyetim


Kor gibi yakan güneş altında ardı ardına soluklanışımsın
Sen benim, yalnız kalışım, sen benim Allah ’a yakarışım

Çileli başım , can yoldaşımsın










Gülşah Gayret
Tekirdağ




...