Bir damla bala konan sinek sürüsü merhaba...

izlerim sizi ne çok açsınız ...doyumsuzluk çalarken kapınızı...

susamışmıydınız hep aşka...

Düşünüyorum

içinde ve içinde

aynanın sorduğu hiç bir şey yok

bir cenin gibi kıvrılarak yatakta

aynayla bölünen uykuda

çömez bir rüyadır asıl

ve herkes anlamış rolü yapar hep

kendi iğnesinden haberi bile yoktur

keder yüzümün içinden içerken

kendimle konuştum

sesimin giyotin etkisi

ve sonunda sırası gelir

o müthiş sesizlikte

bilmezken artık ne yapacağını

koyu mavi gecelerde boğulurken

ve kısmi felçlerim depreşir

şu an yıkamak isterdim

eskiye dönmek

ve tekrar yazmak baştan

kim olduğumuzu nasıl olacağımızı

kalıplaştığımız şekilde güldüm

onayladım kafeste

kendi iç örgülerimde yitiş

belkemiksiz güvence içinde

şüpheyle kıvranan ayna

tek bedenin içinde

tek tek çeviriyor sayfaları


dönme dolaplar

bir aşağı bir yukarı

merhaba gümüş uçlu sivri ok

güneş kaçtı gökyüzünden

bulutlara takılı kaldı uçurtmalarım

her baktığımda aynadan kendime

üşüyorum

nedensiz bekletiliyorum

hayallerim girdap içinde

ve sarhoşum

bayım bu benim yangınım...