Çocuk ve Barış

ey çocuk
yarın
sabah güneşi konacak gözlerine
yüzün ışıl ışıl
ezgilerin o enfes tadı dolacak gönlüne
bir kiraz fidanıyla büyüyeceksin ovalarda
çayır-çimen üzre
koşacaksın özgürce


ey çocuk
kara toprak seninle yeşerecek
kan düşmeyecek üzerine
doyacaksa eğer doyacaksa susuzluğa
baştan başa ıslanacak senin terinle
ayaklarının bastığı yerden
tertemiz umutlar fışkıracak

ey çocuk
haydi durma sev bütün insanları
sev ki yüreğin çözülsün
sev kendi özünü
sev bütün sevenleri
kavuşsun buluşsun gönüller
sarı siyah beyaz demeden
dillerini dillerini bilmeden de
bilmeden
sar kucakla insanları
ayırma insanlardan kartalı karıncayı gülü akasyayı


ey çocuk
karanlık geçmişini insanlığın hem de ayıbını
göm derinlere
sakın ha
kirli sayfalarını deşme zavallı tarihin
kime yararı olmuş ki ocağı sönesice intikamın
nefretin kinin kibirin
sil süpür kalıntılarını kalmasın yarınlara hiçbiri

ey çocuk
ertelemeden hemen
hemen yarın sabah
ağzında zeytin dalı güvercinleri
sal gitsin masmavi semalara
güvercinler kanat vurdukça
barış yayılsın yarınlar için dönen dünyaya



Şükrü BEŞİKTAŞ