bi elden bi ele ğelmişiyiz her yannarımız dutulmuş..
Goca Emmim hanayda yünsek bi sedire oturmuş
Hasan Abey, cibin içinde ıçcık Ümmüynen galdıydı

“gel göp gözel dur, geri ğetsen Sümen seni alı(r) mı
bak adam seni oluna alıvıcak” deyelek gonuşmuş


garılar Ümmüyü bi eve godular, epili bi hoş-beş edildi
Hasan abey elinden geldiği gadar durumu izah etdi
“Ümmü hepiciğimizin özyeğeni, öğsüz, Allahın garibi

gızı güpegündüz alıp gaşmaya gakmış ito(ğ)lu itin biri
halımızı annarsın, nede olsa Mustuğun emmisisin” dedi..


Goca Emmim örflü, oturaklı biri, dakımından iki çekdi
şakşakını bir iki devretti, “-ombeş gün oluyoru, belki yimi
Üseyinin bobası İrbem Ağa geldiydi, “yeğeni everelim” dedi

benim Halili beğenmiş, Ümmü Ğızımızın halini, annatdı tabi
biz de başımız üsdünde, aldık gabil etdik, gönderdi, çoğ eyi


de..! bizim o(ğ)lan bi halt etti, haftası olmadı taha bi .ok yemiş
Aşşa köyden dezesinin güççük gızını almış-gaçırmış getirmiş
İrbem’e de(yi)n tabi, gabil ederseniz, size bi teklifatım olacak

bi gonşunun o(ğ)lu var temiz, eyilerdir ben kefiliyin” ancak
köyün sığır çobanı durum eşgere size bi(r) ödeme yapamaycak..