1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
904
Okunma
Belkide henüz doğmadan ekildi minik Çınar içime
Ruhumla beslendi besbelli
Ben Büyüdükçe o Büyüdü
Ara sıra kırıldıkça ben o her kırgınlığa bir dal kopardı
Zaman ruhuma ne kadar çok Yük aldırdıkça
Kırılıp kuruyan dallarım çoğaldı
Ne kadar çok tebessüm verdikçe Güneş ay
Yeni filizler yeşertti ruhum
Şimdilerde devasa bir
Çınar var içimde
Yükseldikçe yeşeren
Köklere indikçe kırıkları olan ve acıtan Kazandıran
Mutlu çok umutlu Çınar
Kırıklar sarı semalar yeşil umutları mavi
Kanı kırmızı
Göğü bembeyaz kuşların kanat çırptıı
Güneş’i Gülen Ay’ı sinsi bir tebessüme bağlanmış
Yıldızları maviyle dans eden zaman
Her Düş gerçeği giyer üzerine Gökkuşağı misali...
5.0
100% (5)
Cevap Yaz