derkene barabar Hasan abey geldi,
bi hışım.. gözleri ataş saçıyo(r)
sırtında ballelenmiş Ümmü,
endim, yolaşdım, bende bi ma(h)çıplık
yüzüm yerde, yerin dibine geşdiii
gözlerime bakdı.. diz bağlarım çözülüvüdü

atdı balleyi arkaya,
zehre çuvalı atar ğibi
yanına geşdim
i(n)şallah bundada vardır bi(r) hayır..
içimden dova üsdüne dova
hepiciği yarım galdı valla
ayakları..
elleri,
a(ğ)zı ba(ğ)lı
gan çana(ğı) yüzü, gözü
sesi kısılmış, bi hırıltı..
teni; dokunsan elini yakacak cayıır cayııır

bindi, bu “sür” dedi
Üseyin abey de geldi
“şükür” dedi, bilmen neye şükretti
“breğidi sür abey”
Ümmü debeleniyo..
cabalayo da boşuna
yengattan
ba(ğ)ladılar ayaklarını..

ortalığı yakan
acının acısı bi(r) fuğan
Sarı Ğelin Gellebam ortalığı yıkıyıyo
yırtınıyo
yeri-ğöğü innediyo
“gonşulaaarrr”
“etişin gonşulaarrr”
“can gurtaran yok muuu
Ümmeti Müslüman etişiinn”
“Ümmüyü gaçırıyollarrr”
“birisi emmisiii, biri dayısı
etişin gayrı”
oyusa
“-gellebam beni görmediy ki”

iki el tüfeğ atıldı,
ağası Osman olmalı
ardından başka evlerden de
seğidişen ayak sesleri,
tüfekler elimizde
horazı galkık, eller tetikde
kim vurduya gedecez bu gedişine
ya da biri bok yoluna telef olmasa
içimde dova üsdüne dova!!

Ümmü.. yalvarıyo, yakarıyo,
döğünüyo, yırtınıyo, ileniyo
emme aldıran kim
(yanında ben varın evelallah gorkma) d(iy)ecen de
nası(l)?
..



ben emmisiyin
onnarın biri anasının dayısı
öteki emmisinin o(ğ)lu
ordayın deye şükrettim..
bu şerefsizlerin neytce(ği) belli olmazdı
sallandık ovaya aşşa
bende dovaların bini bi para..

Sepetç(i)o(ğ)lu,
“-Hasan abey, Musdabeynen gavilleşdik de
iki yüzlüğünüzü taa alcan”
“-sen öğüne bak bizimolan”
“-hinciden deyen de, ..”
…
..
“-hemi siz bö(y)le demediydiniz,
hani o(ğ)lan …” d(iy)ecek oldu
“-ulen bak.. senin ananı, avradını .. !!!!”
“-şakadan dedim Hasan abey yauu,
valla şakadan,
şaka ederin.. ha me(v)zu değişsin
nayet bu bi hayır işi, biz..
biz de bi sevaba girelim
valla beş guruş talep etmen
bu gardaşın yoluna gurban ossun”

“-canını sıkma i(n)sanın,
gatil etme adamı”
Akyolu da döndük, şöfer şavkı aşdı
yardık getdik, Payamdaş, Depeyurt,
Zırtlandere, ovanın yüzü
öğümüz şavkardı
her çalı gözüme candırma ğibi gözükdü..

ben Ümmünün yandayın,
dönüp ona bakamayon
ömr-ü hayatımda ilk diba o ğün cibe biniyon
“Allah sonunu hayretsin..
emme çok gorkuyon,
ömrübillah okuduğumdan çok dova okuyorun

..
..
ona da
bana da
evde galannara
o(ğ)lum Osman..
gonşu Sümen..

anasını
avradını
sülalesini
yedi ceddini
...

kucağından çekip ala(yı)n mavzeri
Hasanını daa, Üseninini dee, şöferini dee
emme olmaz gari
………….
dönme zamanı geşdi..
iş bitti..





ARKASI yarın








Fotoğraf : Kovada Gölü
Sn Mümine ARSLAN’a teşekkürler!