4
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
1159
Okunma
Sen gidersin,
Ardından bir masal evini sırtına yükleyip gider.
Bir yıldan canını zor kurtarmış Eylül gider.
Ağzında sönük sigarasıyla, Platon gider.
Renklerden kaçmış bir mavi, göğünden gider.
Bir duvarın dibine sığınırsın,
Fabrika kızları kırıtarak önünden gider,
Sonra,
Duvar gider.
Yusuf olmaya meyledersin,
Kuyu gider.
Züley’ha gider.
İplik olursun,
Bir iğnenin deliğine hevesle,
Sökük bir dünyadan bir yamaya şifa...
İğne gider.
Kör olur gözlerin.
Gökyüzü renginde önlüğünü giydirir annen,
Bir koşu okula varırsın,
Hışımla,
Bembeyaz atıyla
İlkokul fişlerinden Ali gider,
Bigün olur,
Annen gider,
Baban gider,
Üstüne sen gidersin.
Ruhum terazide fire verir.
Artık herşey hafif kalır acıya.
Ve
Gülmeler biriktiririz,
Devasa kahkahalar,
Acılarımızı saklamaya.
Nöbetçi_Piyanist
Cevap Yaz