Dünya denen süslü hândan geçerken
Hayır ve şer iki ize rastladım.
Hakikati hezeyandan seçerken
Giz içinde nice gize rastladım.

Sanırdım ki mevsim hep yaz, hep bahar
Dediler ki yaprak döken hazan var
Düşlerimi alt-üst etti yağan kar
Zemheriye, hoyrat güze rastladım.

Ömür yolum ulaşmadan yarıya
Hedef şaştı, hayli düştüm geriye
Adres sordum bal ustası arıya
Lâle, nergis, hâlis öze rastladım.

Bu dünyada yalnız hayat zor dedim
Her Kerem’in bir Aslı’sı var dedim
Gönül verdim bir güzele, yâr dedim
Cana cefâ binbir naza rastladım.

Sevda yolu geçilmiyor zâlimden
Sebep sordum bir bilenden, âlimden
Câhilliği söküp aldı hâlimden
Aşka düçâr çok âcize rastladım.

Madem çıktık Hakk yol üzre yarışa
Selâmetle ulaşmalı varışa
Buyur ettim kimi görsem barışa
Öfke ile bakan göze rastladım.

Ne İsa’ya ne Musa’ya yaradım
Yüreğime gam yükledi adım
Darda kaldım, derde derman aradım
Asık surat, kalpte buza rastladım.

"Hedef, gayret yoksa şayet işinde
Sonu hazin hayalin de, düşün de
Görmediğim kör talihin peşinde
Sarp yokuşa, dar dehlize rastladım.

Bitkin beden belli olur teninden
Emir gelir birgün ukbâ yönünden.
Geçer iken bir aynanın önünden
Dönüp baktım bir enkâza rastladım.

Anılardan gam sıkıldı oduma
Hüzün doldu neşe veren uduma
"Amca" bile yakışmazken adıma
"Dede" diyen bir densize rastladım.

"Dede" dedi, kış yakındır, yaz sonu
Zebaniye benziyordu ses tonu
Kafasına indirirken bastonu
Hoş tebessüm, gülen yüze rastladım.

Âkibeti haykırırken her mezâr
Bu âlemde sultan olsan ne yazar
Tezgâhları dolaşırken bu pazar
Kefen denen beyaz beze rastladım.

Takvim namert, gün sayarken pek cömert
Vakit tamam, esen rüzgâr hayli sert
Bir teselli arar iken nice dert
Dostlarıma, yâni size rastladım.

Mecit AKTÜRK
Berlin, 11.11.2014