Maden yerin altında gizli hazine,
Ermenek Karaman duyuldu birden nerede.
Maden kara maden,kömürden daha kara,
Yandı taze fidanlar,canlı mezara girdi....



Kim girer yerin kırk kat altına söyle,
Ekmek parası der Madenci,kimin nesine,
Nefes kalmaz insanda yerin dibinde,
Sıra sıra tabutlar sıraya girdi.




Birden sular yükseldi,kapkara sular,
Kaçıştı bir tarafa çare yok fidanlar,
Karanlıkta soğukta boğuldular,
Kaç gün geçti yoklar, sır olup kayboldu sanki..



Soma’da beklediler belki de bizi,
Sular soğuk sular, bir anda boğdu gençleri,
Umutlar tükendi,sayılı günün Madenci!
Ne dayanılmaz korkunç acılar yaşadı ailesi..



Ekmek parası girmiş,yerin altında,
Yukarda aş bekler yavrular obada,
Ana bacı kavim kardaş size duada,
Burda yandı,soldu canlar, orda yakma bari...



Bir avuç kömüre verdiler bir ömür!
Madenci kardaşlarım eli kapkara kömür,
Helal olsun emeği,kutlu olsun hizmeti.
Gözün arkada kalmasın,aylık bağlar Devleti...

10.11.214//KIRIKKALE
HİDAYET DOĞAN