hüküm giydi yokluğunda hayallerim
ertelendi bak düşlerim
vuslat uzak olmasın kalmasın başka bahara
anıları mı topladım odanın bir köşesinde
düşlerimi hiç sorma onlar da kırık dökük
yüzümde ki çizgiler anlatır yaşadıklarımı
gözyaşlarım süzülür yanaklarıma
kavuşmak ister gibi suya hasret toprağa
haykırışlarım yankılanır odanın duvarlarında
yalnızlığım bir tokat gibi iner yüzüme
ağlamak istesem de geçit vermez kirpiklerim
hüzün kaplar içimi bir bağ bozumu sonrası
bilmem hazan zamanı giden son yolcu muyum
kaldırmaz yüreğim bu kadar acıyı
söyle sensiz nasıl yaşarım sevgisizliği
bu kaçıncı vurgun kaçıncı dibe vuruşum
anafor da yüreğimin can vermesi
acıyarak bakma bana
görme içinde bulunduğum çıkmazları
fırtınaya tutulmuş bir gemi gibiyim
her dalga sürükler beni sana
sığınacağım limanım olsun yüreğin
sevda gemilerini ne olur yakmayalım
ardın da toz duman olur
yeni bir sayfa yeni bir başlangıç olsun
aşkımıza son noktayı koymayalım
kırgınlığım sana değil isyanım yaşananlara
empati yap kendinle yüzleş bir kere de
koy benim yerime kendini
yüreğinde varsa az da olsa yerim ...


Refik
06 .11 .2014
İstanbul