Canı cehenneme bir şiir sarkıyor dilimin ucunda,
Soylu bir acı yine,
Yanı başımda çırılçıplak uzanmış,
Ağzını şapırdatıyor.
Yine temmuz sıcağının ortasında,
Tam ortasında,
Paltosunu giymiş hüznümün mistik coğrafyası,
Bir duvarın dibinde iki elini sarmış,
Gidene,
Gelene sövüyor,
Şimdi yan mahallenin zibidi silahından çıkan,
Bir mermi, varlığımı soruyor trafik polislerine,
Bulsa şakağımın dönemecinden,
Kaç/an vurulacak biliyorum.


Canı cehenneme bir şiir sarkıyor dilimin ucunda,
İçimde bir kent vuruluyor ağır silahlarla,
Bir siperde ölüm yatıyor,
Yüzünde kadın izleri,
Yüzünde ihanet.
Bir siperde aşk yatıyor,
Elinde sigarası,
Dumanını üflüyor düşmana.
Sonra öpmek düşüyor aklıma,
En olmadık zamanda,
Göğüs uçlarını koparırcasına.
Charlie Chaplin gülümsüyor,
Bak anımsa.
Sonra binlerce kez annemin yokluğuna kapanıyorum.
Siyah saçlı, esmer bir Tanrı,
Elleriyle sırtımı sıvazlıyor.


Canı cehenneme bir şiir sarkıyor dilimin ucunda,
Yine kızacaksın bana bayan biliyorum,
Plastik saçlı kadınlar,
Yapma gül satıyor sokaklarda,
Ve başaklar,
Gökten kaçan kuşlara satmayacak tanelerini,
Birgün ,
Geçmiş zaman kipinde tapusu elinde bir gün,
Gönül’lü bir akşam üstü,
Bir şiirle yıkadı annesinin ölüsünü,
Bana söyledi sessizce
Vişne bahçeleri şarkılara sığındı,
Ve çakmak,
Neşeli ölümlere fantezi kaldı.