Annem yine yağmur yağıyor
Islanıyorum iliklerime kadar
Hatırlıyor musun ?
Her yağmur damlası
Bir meleğin gözyaşı derdin
Bu gün çok melek ağlıyor be anne

Neyi özledim biliyor musun anne
Bana hiç söylemediğin ninnileri
Korktuğum gecelerde
Saçlarımı okşamayan ellerini
Belki de
Yaşayamadığım çocukluğumu özledim

Tuhaf bir sızı var solumda
Uzun zamandır bedenim ruhuma dar
İçimde bastırmaya çalıştığım bir çığlık
Serbest bıraktığımda dünyaları yıkacak
Sabır atkısına sarınıyorum senin emanet ettiğin annem

Küçükken bir arkadaşım
Ağaran saçlar ölümün habercisi demişti
Görüyor musun ölüm kar olmuş
Saçlarıma yağmış
Yakın mıdır veda günüm annem

Zihin odamda kitlediğim sandığım
Aklıma geliyor birden
Açıyorum yavaş yavaş
Anıları ay ışığında havalandırmak için
Neden benim anılarımda hep hüzün var annem neden

Hangi yola döndüysem
Her köşe başında bir hüsran karşıladı beni
Hiç yetişemedim güneşin doğuşuna
Hep batarken tutunmaya çalıştım
Son ışık huzmesine karanlık beni sararken annem

Biliyor musun babamı da çok özledim
O gülen ela bakışlarını
Tatlı tatlı anlatışını
Ve beni hiç sarmayan kollarını
O kadar çok özledim ki annem

Sahi
Ben ne kadar çocuk oldum
Hiç çocuk olabildim mi ?
Sen hiç çocuk olabildin mi?
On yedinde abimi kucağına aldığında
Ruhunu da onunla mı sardın kundağa annem

Yok ağlamıyorum
Göz pınarlarım çoktan çölleşti
Bir vefasız yaktı yeşeren papatyalarımı
Solumada hançerini sapladı
Bu acıyı asla unutmayayım diye
Şimdi ise sevemiyorum annem sevemiyorum

Bazı geçelerde sohbet etmeye çalışıyorum
Ama sanırım o da dinlemiyor beni
Sanki beni seni rahmine koydu
Alın yazımı zifirle yazdı
Ve ebediyen sustu be annem sustu

Ne oldu annem
Sen neden ağlıyorsun
Sen sakın ağlama annem ben kıyamam sana
Üzülme kızın için annem
Küçükken yaptığın gibi acıyan yerime
Parmağınla tükürüğünü sür
Belki solumda dinmeyen sızım
Senin şefkatine diner be annem diner
Ama sen sakın sakın ağlama
Ben sana kıyamam annem kıyamam ….