1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1895
Okunma
gördün mü nayino
yine boşaldı şehir
kuşları kim küstürdü
kim astı dallara ayrılıkları
ne kaldı gayrı geriye
dilimiz pür ateş
dudağımızda üşüyen dem
aldanma dışımızdan akan kalabalığa
koynumuza aldığımız kendi yalnızlığımızdır
seviştiğimiz ıssızlığımız
beklediğimiz kimdi
kimdi son durakta indirilmiş yolcu
menzil şaşırmış kurşun gibi
kulağımıza saplanan şu fısıltı
şu keskin rüzgar dinsin
söz vuruldu
eylül ört üstümüze nayino
sararsın ömür dediğimiz
tende can yoruldu...
25 eylül 2014
Nuriye Zeybek
5.0
100% (6)
Cevap Yaz