egeli...inşaatlarda çalışan sevdalı bir adamın hasret sancıları...telli turnalarla selam yükleyecek kadar çaresiz bir yürek...Yabancı bir şehirde,gecelere teslim oluşu...yeryüzünde insan adedince ruh...ruhlar adedince de duygular var değil mi..!Öyle der Aşık Veysel "Derdim içimde/Eller ne bilsin" hergün binlerce,yüzlerce insanla karşılaşıyoruz ve muhatap da oluyoruz...O çehrelerin ve gözlerin gerisindeki ruhlarda ne fırtınalar kopuyordur kimbilir..!Ne yaman sevdalar..Ne acı hatıralar...Ne aşılmaz gurbetler...Sıradağlar gibi vefalı sevgiler...Kilimlere değil de,dudaklarda mırıldanan,ne ayrılıklar vardır..!Ne...ne ...Ve,insan adedince ruhsal acılar,mutluluklar...değerli şairem;betimlediğiniz yürek çırpınışları muhteşemdi...Ruhsal profile örnek diye paylaşacağım öğrencilerimle...Kahramanın duygularını,yaşadığı ve ait olduğu kültürlerle örtüştürmeniz ve diğer canlıların öne çıkan özelliklerinden yararlanmanız da güzeldi...baştan sona,buruk bir türkü...Bir bozlak havası hazzında okuyup,savruldum bozkırların yalnızlıklarına...işte şiir dedim....

tebriklerim,ruhsal ve fiziki betimlemerle harmanladığınız gurbet ve sevda dramının,uzun hava hüznüyle sarmalanıp dizelere sindirilmesindeki ustalığınızadır...iyi ki sayfanıza gelmişim...İyi ki,şiirlerinizle tanışmışım...selamlarımla...