Elveda dediğinde hayata yüz çevirip
Kızdığım günden beri sadece susuyorum
Tövbemi recmederek iki büyük devirip
Sızdığım günden beri sadece susuyorum
Nerde bir kağıt bulsam hep şiir kusuyorum


Sen ki bahtsız gönlümün hayattan tek dileği
Gittin ya isyan ettim düşman bildim feleği
Şeytana tabi olup sağımda ki meleği
Üzdüğüm günden beri sadece susuyorum
Nerde bir kağıt bulsam hep şiir kusuyorum


Sen ayrılıp gidince yüreğimde ki handan
Dertler hücuma geçti saldırdılar her yandan
Yoluna kurban diye adadığım bu candan
Bezdiğim günden beri sadece susuyorum
Nerde bir kağıt bulsam hep şiir kusuyorum


Baktığım her noktada görüyorken resmini
Ruyalarımdan kovdum o namahrem cismini
Gönlüme nakış nakış işledigim ismini
Çizdiğim günden beri sadece susuyorum
Nerde bir kağıt bulsam hep şiir kusuyorum


Elbet bir gün duyarsın deline olanları
Bu pervazsız yangından geriye kalanları
Çünkü ben gözlerinde gizlenmiş yalanları
Sezdiğim günden beri sadece susuyorum
Nerde bir kağıt bulsam hep şiir kusuyorum


Ölçemedim zulmünü kaç kez vursam arşına
Bu yüzden güfte oldum bir cenaze marşına
Katli vacip diyerek umutları kurşuna
Dizdiğim günden beri sadece susuyorum
Nerde bir kağıt bulsam hep şiir kusuyorum


Ben sekerat yaşadım ölsem artık ne yazar
Beynim katliam yeri bombalanmış bir pazar
Nice bahar görmemiş hayale toplu mezar
Kazdığım günden beri sadece susuyorum
Nerde bir kağıt bulsam hep şiir kusuyorum


Kimseye anlatmadım gönlümün bitabını
Konuşsam kim dinlerki bir meczup hitabını
Herkesten sakladığım bu kahır kitabını
Yazdığım günden beri sadece susuyorum
Nerde bir kağıt bulsam hep şiir kusuyorum

Mutlu Aydurmuş