İki hüzün arası hep siz
Sanki ruhumun yalancı halisiniz

Vakitsiz sevdalarla oyalanmak cehalet
Yeni menzillerde yabancı yüzler
Yüreğin aşk desenlerinde işlenir cesaret
Taht kurmuş Mecnun’un divanına yüzsüzler

En zarif haliniz perişanlığıma işaret
Düşlerimde şekillenir dünden bu güne
Dilimin sizden bahsi bahar kokulu zerafet
Çürüdüm sonbaharınızda günden güne

Semadan çalmışsınız enginliğinizi
Mısra aralarında aydınlığımı karalayan
Bin yıllık sevdadan almışsınız zenginliğinizi
Gecede fakirliğimi kağıda akıtan

Ayrılık nağmelerimde sahipsiz nota
İçimi kemirir desen desen sizi örgüler
Cümlesi hüzün ömrümde son nokta
Kapalı düşlere açılır bu sürgüler

Göz bebeğimden yansıyan bakışlar
Dem vurur sizden kaçamak kaçamak
Haykırır hakikati suskun dudaklar
Korkum ölüm değil böyle yaşamak

İki ezan arası ömür ve ayrılık
Gün yüzüne çıktı yalnızlık