bır sabah daha mart ayının acısına katlanarak uyandım
uyanmak elımde mıydı bılemem ama uyanış olmasındı dılegım
bu sabah dıgerlerınden farkı olmayan bır sabah
guneş olmuş yada olmamış, bulutlu, ruzgarlı.....
ama bu sabah ellerını tutamamamın acısı
gıdısının derdı ,hancer gıbı yedıgım veda sözleri...

bu sabah uyanıpta ellerınden mahrum oldugumu gorunce
uyanmak gelmedı ıcımden ,yalnızlık sınerken bedene
yolladıgım bır ellerın degıldı ,benı de almandı ayrılık
sen son saatınde gecenın, cıkarken İstanbuldan
kalan benden bır beden ve sabah uyanmak ıstemeyen...

ugurlamaya kalkmaya ne gerek ,sen zaten benı de aldın
gıdışlerden en kotusunu en acımasızını en derınını sen saldın
ve bu sabah, bır mart sabahı uyandım sessızce yokluğa
yolumdan şaşmış, dogan gune kızan, ruyasını ısteyen bırıyım...

mart sabahı sensız uyanmak o kadar zorkı yeşilim
haber etsınler dıye nıce dızler yazacagım her sabah
sen uzakta akan su ben bozkırdakı ağacım gayrı
ve bır mart sabahı orada ıken
duy artık sesımı kı topragım sana muhtac......
......
......
....Çırak