Bir kere alıştın mı yalnızlığa resti çekersin her kafanı bozana (Alıntı)


Kapattım kapıları camları açıyorum
Eskidi sevdalarım miadı çabuk doldu
Korkak bir kedi gibi kendimden kaçıyorum
Kırmızı bültenlerde adım aranır oldu .



Umut ekip gitmişim arkamdan konuşmuşlar
Beni çözmek çok zormuş kalpsizin biriymişim
Anlamak isteyenler alime danışmışlar
Daldan dala konarak bal alan arı’ymışım.



Nerden bilecekler ki ben garip bir deliyim
Sevda denen oyuna isteyerek girmedim
Yalnız gönülde açan efsunlu gül dalıyım
Sevmiştim bir zamanlar muradıma ermedim.



Sevmeye korkuyorum yalan kokuyor diller
Çiçek diye koparsam böcek gibi el sokar
Nasıl güveniyor ki bilmiyorum şu eller
Benim gözlerim yandı yalnız uzaktan bakar.



Sevmeye çalıştıkça aşk sanki benden kaçar
Uzattığım ellerim yine kendini sarar
Sevgi ekilen kalpler neden böyle hep naçar
O yüzden deli gönlüm değer bileni arar.



Ayvazım DENİZ