Bir kovan dolusu şarjörü
anılar rıhtımında boşalttım
her canlanan anıya
fazladan bir kurşun senden olsun
gömmek lazım bazı günahları
bir zamanlar aşk kokan dudaklara
gözyaşı varsın süzülsün.



Bir ip germiştim gözlerimden gözlerine
ne var ne yoksa asıyordum gece gündüz
çok mu kurudu da
nemlendirdin ardından
taşımadı bu kadar nemi
kopuverdi dibinden.



Sulu sepken yağan yağmur altında
güneşe doğan gözlerimi saklıyorum
her damlada erirken senli düşlerim
ben ardından ağıtlar yakıyorum
korkuyorum yâr
gecenin kollarında yalnız sabahlamaktan
sabahın ışıklarını dolaba kaldırmaktan korkuyorum
işte bu yüzdendir sürekli sana akıyorum.



Bir omuzumda sen, diğerinde ah’larım
renkli bir döngünün tam ortasındayım
paslı bir günün akşamında
kınına girerken gün
ben hâlâ senli sayıklamalarımla
dışarı çıkacak güne
Lades diyorum.



Ayvazım DENİZ