Hüzünden bulutları yüreğe yüklemişsin
Yağmurların izleri gözlerini yakarken
Umutlu yarınları hevesle beklemişsin
Zalimce ayrılıklar hayalleri yıkarken
Ne farkeder gidenler artık geriye dönse
Gözlerinde yağmurlar bir anlığına dinse.



Yeter üzme kendini ruhum kirlendi diye
Hayat çamur deryası elbet bulaşacaktır
Sevdalar bu pislikte insanlara hediye
Yürek yolcu ettikçe kalan alışacaktır
Fakir kalırsan boş ver kalın olmasın ense
Yaptığın iyiliğe ters çevirip de binse.



Gerçekten sevdin ama farzetki sevilmedin
Ebruli gülüşleri salıver geçmişine
Hep övdün sevdiğini bir türlü övülmedin
Sakın bela okuma yürekten göçmüşüne
Yüreğin ara sıra o gidene bilense
Affedecekmisin ki gelip kapında inse.



Aman sen de be adam kapat geçmişi gitsin
O değerin bilmemiş çıkar elbet bir bilen
Hayırsız olan sevda günü gelince bitsin
Hayırlı sevdaları sen Allahından dilen
Yediğin lokmaları helalinden yedinse
Elbet nasibin olur el kapıda eşinse.^




Ayvazım DENİZ