bi kez olsun;
ardımda çektiğin acıları dinlemek isterdim...
sen yokken bunları yaşadım demeni bekledim...
yapmadın...
gittin!
ne ardında yaşadıklarımı dinledin...
ne yokluğumdaki halini anlattın.
sustun...
çığlıklarıma verdiğin tek karşılık sessizliğindi,
gittin;
mutluyum sandın,
mutlusun sandım hep senden sonra seni...
acın dağladı da sinemi,
ne anlatabildim
nede sen duydun feryadımı.

ne yapsam suç oldu senden sonra;
başkasını seveyim dedim yüreğim kızdı;
bi ömür sana yanayım dedim;
"ona değmez"dedi;annem kızdı...
uzaklara her daldığımda bildiler seni düşündüğümü...
hayalini bile haram kıldılar sonra....
ne haberin vardı ki senin;
bağrıma taş oldun sen.
geceyi bekledim hergün,her sabahın gecesini...
karanlığı sevdim,bıraktığın karaklıklara eş olsun diye.

hani sende sondum...
bilirim sonra yavaş yavaş soldum.
öyle bi sevdaydıkı;
yalanlarına ortak oldum günahlarına kefil...
başımdaki saçım bile sızladı.
hayalinin avuçlarına bıraktın beni;
sen gibi vefasız çıktı oda,
yaktı...yıktı ne varsa elimde avcumda...
hayalinden bile yar olmazmış ya;boşa yanmışım ben sana.
bi "hiç’e" sevdalanmak buymuş meğer.
boşluğa hayal diye dalmak buymuş anladım.
anladım bu aşk masallara yakışırmış en çok...
anladım "BİR VARMIŞIZ BİZ BİR YOK"...

^cENNET kUŞU^