Gittin...;
sen giderken sana sustuklarımı kendime konuştum ben hep...
sesime cevap olarak gelen her ses;
"deli" dedi bana...
şiirler yazdım,
bende ki seni bilen hiç kimse okumadı sana feryad eden satırları...
kimse bilmesin istedim çünkü açtığın yaraları,
kimse kızmasın sana...
eller okudu hep seni;
eller şahit oldu yaktığın ateşe...
sonra bitti sana çırpınan sözlerim;çarem kalmadı sustum...
sana sustum...
hayata sustum...
en çokta kendime sustum
seherler suskunluğuma şahit oldu;
sabah ezanlarında ettiğim dualar acıma...
uykularım kaçtı;ağladım sabahlara kadar;
yine deli dediler adıma;
olsun dedim...
olsun onun için değer bu damga dedim kaderime sustum...
bekledim gelmedin...
saatlere sustum gözlerim yollardayken...
sevdim bilmedin;
"götürün beni"dedim...
şehrinden uzak bi şehre kimsesizliğe götürün...
"bu şehirde ben iflah olmam..."
götürün...
"cENNET kUŞU"