gökyüzüne baktık
herkes kendi ilerleyişini
geri sayımını gördü önce
yaptığımız hatalar eksiklikler geçit yaptı
bu dönencede
ne çok yıldız vardı kara topraktan yapılma
bilinmeyen gezegenler
en gerçek biçimde döndü
vurdu bizi
dize getirmeye çalışanlar
ay yolunu şaşırdı


kimi görmek istediğini gördü
çok aşina oldukları yüz
aşırdı havvanın elinden elmayı
gülemedi karmaşa
karaya oturdu nuh’un gemisi
çiftler salındı
gördüm ki
her çift diğerinin benzeri
kadının erkeğin kaburgasından yaratıldığı
doğru


aynı bakmadı herkes
doğal olanı da bu
gökyüzü bakış renk ve görüşümüzde
yıldızlar çatışıyor belli
öyle küçük ki dünya
kollarımı açınca kucaklarım
geri dönersem yıldızından
yüzüme bakmaz

iyi ölçüp bulmalı yıldızların arasını
başka bir dünya daha var mı?
gökyüzüne bak


ama iyi bak

bakışımızda renk





08. 09. 2014 / Nazik Gülünay